Η προετοιμασία για την αντιμετώπιση μιας καταστροφής (φυσικής, τεχνητής, οικονομικής κλπ) απαιτεί πόρους. Κυρίως χρόνο και χρήμα (πράγματα αλληλένδετα μεταξύ τους). Η λέξη καταστροφή δεν υπάρχει τυχαία στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Ακόμη και στην τηλεόραση λένε ότι το καλοκαίρι φτάσαμε ένα βήμα πριν την καταστροφή. Και είναι γεγονός ότι η χώρα μας θα αντιμετώπιζε σοβαρές ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, γάλα, φάρμακα κλπ). Η κουβέντα συνεχίζει και οι περισσότεροι παρακολουθούν αποχαυνωμένοι σαν να παρακολουθούν μια ταινία. Φίλοι και φίλες η απειλή της καταστροφής κρέμεται επάνω από τα κεφάλια σας εδώ και καιρό. Πότε θα ξυπνήσετε επιτέλους; Πότε θα μεριμνήσετε για τους οικείους σας; Γιατί αναβάλλετε κάποιες κινήσεις που θα σας σώσουν τις ζωές και την αξιοπρέπεια σας; Μήπως περιμένετε ότι θα σας φροντίσει η κυβέρνηση;
Πολλοί κοιτάτε την καθημερινότητα και ξεχνάτε το καίριο ζήτημα της επιβίωσης σας! Άλλοι λέτε έχουμε καιρό, τον άλλο μήνα, μόλις μου περισσέψουνε χρήματα κλπ.
Ειλικρινά πιστεύει κάποιος πως στο άμεσο μέλλον θα του περισσέψουν χρήματα; Υπάρχει κάποιος που θεωρεί πως έχει σταθερό εισόδημα και σίγουρη δουλειά; Πλέον ούτε ένας συνταξιούχος δεν θεωρεί σίγουρη την σύνταξη του! Σήμερα πάλι, ανακοινώθηκε ότι θα απολυθούν 4.350 τραπεζοϋπάλληλοι! Τι θα ακολουθήσει αύριο; Μήπως είναι η σειρά σας;
Μη γελιέστε και μην ξεχνιέστε. Η παρούσα κρίση ΔΕΝ ξεπερνιέται με συμβατικά μέσα. ΔΕΝ ξεπερνιέται δίχως πόνο. ΔΕΝ λύνεται ειρηνικά.
Φροντίστε λοιπόν για το αύριο. Δεν είναι μακριά το διάστημα της δοκιμασίας μας. Όχι πως δεν δοκιμαζόμαστε σήμερα, απλά έρχονται ημέρες που μπροστά τους το σήμερα θα είναι παράδεισος!